Prefabrykowane konstrukcje lukarn wydają się nieskomplikowane. Choć najprostsze składają się ze ściany frontowej (którą w całości może zajmować okno), ścianek bocznych i daszku, to praktycznie jednak zbudowanie takiej konstrukcji może sprawiać problem.
Tekst PAWEŁ BELING
Tradycyjne lukarny to jeden z trudniejszych do wykonania elementów dachu. Szkielet stanowi rama frontowa, którą mocuje się do murłaty i krokwi. Następnie wykonuje się konstrukcję daszku. By można było zabudować ścianki boczne, niezbędny jest szkielet pomocniczy z drewnianych słupków mocowanych co 60 cm między krokwiami dachu i krokwiami lub płatwiami lukarny. Do słupków mocuje się membranę dachową, a później kontrłaty i – zależnie od rodzaju wykończenia – łaty albo sztywne poszycie kryte papą. Dopiero tak wykonaną konstrukcję lukarny wykańcza się od zewnątrz i od wewnątrz.
Budowa lukarny sposobem tradycyjnym wymaga więc precyzji i dużo czasu. Lepszym rozwiązaniem – zwłaszcza przy dużej liczbie lukarn (hotele, kamieni-ce) na dachu – jest wykorzystanie lukarn prefabrykowanych. Bardzo przyspieszy to czas montażu dachu. Można je zamówić nawet wtedy, gdy więźba dachowa jest wykonana tradycyjnie na budowie. Wykorzystanie gotowej, prefabrykowanej lukarny znacznie ułatwi też przebudowę dachu i adaptację poddasza. Przy ręcznym montażu zamawiamy ściany lukarn oddzielnie. Jeśli na budowie jest dźwig, można scalić ściany i dach lukarny na gruncie lub zamówić gotową lukarnę u producenta. Zarówno sposób scalania lukarny, jak również jej montaż jest zawarty w dokumentacji montażowej.
Na wizualizacji przedstawiono konstrukcję dachu z poddaszem użytkowym. Jest ona wykonana z prefabrykowanych wiązarów z zastosowaniem płytek kolczastych wraz z prefabrykowanymi lukarnami. W technologii konstruowania lukarn wykorzystano wiedzę z zakresu budownictwa szkieletowego drewnianego.
Na rys.1 i rys. 2 przedstawiono zasady budowy ścian lukarn. Ich szkielet jest zbudowany z drewna konstrukcyjnego C24 struganego o przekroju 45×145 mm. Od zewnątrz ściany lukarn obito płytą OSB 3 o grubości 12 mm.
Bardzo ważna jest budowa narożnika i nadproża lukarny. Na rys. 3 przedstawiono zasady konstruowania ścian lukarn ze względów termicznych. Konstrukcja umożliwia włożenie wełny w naroża i nadproża ścian lukarny. Na rys. 3 założono obłożenie ścian lukarn styropianem. Jeżeli natomiast chce-my ściany lukarn obłożyć od zewnątrz deską elewacyjną lub blachą, należy założyć na płyty OSB 3 wiatroizolację i zwiększyć przekrój słupka do 45×195 mm lub 45×220 mm i wy-pełnić przestrzeń warstwą wełny mineralnej o grubości 190 lub 220 mm.
Nie należy konstruować lukarn z drew-na litego, na przykład 140×140 mm. Należy bowiem wiedzieć, że drewno – choć jest uważane za materiał ciepły – ma współczynnik przewodzenia ciepła 2-2,5 razy lepszy niż wełna mineralna czy styropian.
Na tak skonstruowanej i zamontowanej lukarnie łatwiej jest wykonać pokrycie dachowe wraz z obróbkami blacharskimi. Konstrukcja jest też przygotowana do wykonania wykończenia od wewnątrz. Między słupkami ścianek i wiązarami dachu lukarny układa się wełnę mineralną. Do ścian mocuje się najpierw paroizolację, a następnie przykręca płyty gipsowo-kartonowe. Od góry do wiązarów montuje się ruszt z profili stalowych lub drewnianych, a do niego (analogicznie jak przy ścianach) mocuje się paroizolację i przykręca płyty gipsowo-kartonowe.
PAWEŁ BELING
Inżynier budownictwa z ponad 40-letnim doświadczeniem. Stworzył jedną z pierwszych firm w Polsce zajmujących się konstrukcjami z litego drewna łączonego płytkami kolczastymi. Obecnie jest związany z firmą Ecoplan, prowadzi szkolenia dla firm montujących prefabrykowane konstrukcje dachowe; tel.: +48 605 85 22 33, pbeling@post.pl
