Wciąż najpopularniejszym materiałem do wykonania więźby dachowej jest tradycyjna tarcica obrzynana o odpowiedniej wytrzymałości. Nie jest to jednak jedyne rozwiązanie. Alternatywą jest drewno KVH, BSH i belki dwuteowe.
Opracowanie Iwona Szczepaniak
Od jakości materiału, z jakiego zostanie wykonana więźba dachowa, precyzji jego obróbki, poprawności obliczeń konstrukcyjnych i właściwego montażu zależy bezpieczeństwo ludzi przebywających w budynku. Wybór materiału na więźbę dachową jest wyborem na cały okres życia budynku – niezmiernie rzadko w trakcie jego użytkowania wymienia się całą więźbę dachową lub jej poszczególne elementy, a taka ewentualna wymiana jest przedsięwzięciem bardzo skomplikowanym i kosztownym.
Najchętniej wykorzystywanym materiałem na więźbę jest drewno. Choć jest ono powszechnie dostępne to nie każde się do tego nadaje. Powinno ono spełniać wymagania wytrzymałościowe określone na podstawie oceny wizualnej lub mechanicznej. Zazwyczaj stosuje się tanie, ale wytrzymałe drewno iglaste – sosny, jodły, świerku lub modrzewia. Na rynku wciąż brakuje surowca właściwie wysuszonego i pozbawionego wad. W ostatnich latach drewno stało się materiałem coraz trudniej dostępnym i kosztownym. Na rynku pojawiły się więc alternatywne rozwiązania o wysokiej jakości, precyzji i powtarzalności. Dlatego drewno KVH, BSH i belki dwuteowe z roku na rok zyskują w Polsce na popularności.
Kto odpowiada za jakość drewna na więźbę dachową
W każdym projekcie budowlanym znajduje się informacja przygotowana przez uprawnionego konstruktora na podstawie obliczeń statycznych, określająca klasę drewna na więźbę. Najczęściej wymagana jest klasa C24, a w niektórych sytuacjach – C30. Absolutnie nie wolno tego zmieniać na niekorzyść (nawet, jeśli inwestor tak postanowił), czyli stosować drewno klasy niższej.
Warto także wiedzieć, że producent i dostawca drewnianej konstrukcji wraz z fakturą VAT zobligowany jest do przedstawienia kupującemu dokumentów zaświadczających certyfikowanie drewna zgodnie z polską normą (PN-338: 2011 „Drewno konstrukcyjne – klasy wytrzymałości”). Równie ważne jest przedstawienie odpowiednich dokumentów dotyczących metody, jaką zostało zaimpregnowane drewno oraz preparatów, które zostały do tego użyte.
