Połacie z paneli fotowoltaicznych
Jak twierdzą niektórzy budowlańcy, do wznoszenia domu najlepiej wykorzystywać sprawdzone materiały i technologie. Jednak wybranym nowym rozwiązaniom warto przyjrzeć się uważniej. Może się bowiem okazać, że są one lepszą alternatywą.
Na rynku pojawiły się w ostatnim czasie dwie oferty dachów solarnych, które pod względem wizualnym są do siebie łudząco podobne. W obydwu rozwiązaniach mamy do czynienia z dachami solarnymi, w których panele fotowoltaiczne stanowią docelowe pokrycie. Główną zaletą takich dachów jest to, że pod panelami nie stosuje się innych pokryć dachowych, a tym samym obniża się koszt inwestycji o wartość zakupu dachówek lub blach oraz usługi ułożenia tego materiału. Dodatkowo panele nie obniżają walorów estetycznych budynku.
Co wyróżnia akurat ten system? Na pewno to, że jest kompletny. Składa się z: membrany systemowej, innowacyjnej aluminiowej podkonstrukcji nośnej (w tym wsporników, profili, klamer, spinek, listew dociskowych, startowych/uziemiających itd.), osprzętu elektrycznego (między innymi optymalizatorów, falowników, rozdzielnic), paneli fotowoltaicznych oraz systemowych obróbek dekarskich.
WSTĘPNE KRYCIE
Prace rozpoczynają się od przygotowania dachu. Na krokwiach jest mocowane pełne poszycie. Rozwiązanie przewiduje użycie płyty OSB o grubości co najmniej 2,4 cm.
Na warstwie sztywnego poszycia układa się membranę systemową nowej generacji, paroprzepuszczalną i o zwiększonej odporności na działanie wysokich temperatur – aż 100°C (standardowe membrany polipropylenowe są testowane w temperaturze do 85°C).
Pasy membrany o szerokości 1,5 m są pokryte od spodu klejem (wzdłuż jednej z krawędzi nie ma kleju na szerokości około 5 cm). Klej jest zabezpieczony dwustronnie silikonowaną przekładką dwudzielną. Połączenie przekładki znajduje się mniej więcej w połowie szerokości membrany.
Membranę rozwija się wzdłuż kalenicy, a krawędź pozbawioną kleju wstępnie mocuje się za pomocą zszywek montażowych. Następnie ściąga się pierwszą przekładkę zabezpieczającą i przykleja połowę szerokości membrany do poszycia.
Kolejnym krokiem jest ułożenie drugiego pasa membrany na zakład o minimalnej wielkości około 15 cm. Zakłady łączy się ze sobą po ściągnięciu drugiej przekładki zabezpieczającej klej.
PODKONSTRUKCJA
Prace rozpoczyna się od wyznaczenia lokalizacji pierwszego wspornika (najczęściej jest to wspornik skrajny – dolny lewy lub dolny prawy). Usytuowanie tego wspornika wynika z opracowanej dokumentacji projektowej.
Od spodu wsporniki są podklejone uszczelką EPDM. Pozwala ona uzyskać właściwą szczelność w miejscu przebicia membrany przez wkręty montażowe. Połączenia między wspornikami a profilami nośnymi są bezśrubowe. Składa się je jak klocki, dzięki czemu montaż jest bardzo intuicyjny i szybki.
Poziomy rozstaw podpór (wsporników) wyznacza się za pomocą przymiaru dekarskiego. Producent dostarcza go na budowę wraz z systemem.
Pionowy rozstaw podpór jest pochodną długości profili nośnych. Producent dostarcza na budowę elementy prefabrykowane o odpowiedniej długości.
Profile nośne oraz listwy dociskowe (główna i skrajna) są oklejane uszczelką EPDM podczas prefabrykacji, w zakładzie produkcyjnym. Uszczelka zapewnia właściwą szczelność w miejscu oparcia paneli PV na aluminiowej podkonstrukcji nośnej.
Listwę dociskową przykręca się za pomocą wkrętów z uszczelką teflonową. Uszczelka dopasowuje się do kształtu otworu montażowego w listwie dociskowej oraz do kształtu główki wkręta, dzięki czemu połączenie jest w pełni wodoszczelne.
Uziemienie całego systemu uzyskuje się poprzez uziemienie listew startowych.