Po publikacji artykułu dotyczącego podbitki dachowej otrzymaliśmy kilka niepokojących komentarzy. Na dwa z nich chcielibyśmy odpowiedzieć.
Tekst KRZYSZTOF PATOKA
Mam dach z papą na pełnym deskowaniem i szczeliną wentylacyjną 3 cm między deskami a ociepleniem z wełny mineralnej. Czy ta szczelina musi być połączona z kratkami wentylacyjnymi w podbitce w celu cyrkulacji powietrza? Czy dobrze myślę? Firma, która robi mi elewację, zamknęła mi tę szczelinę styropianem. Dojechali do desek, szczelnie opiankowali dookoła i mówią, że to ma tak być zrobione. Czy to prawda?
Taka sama sytuacja u mnie. Po 2 latach w okresie zimowym na suficie wychodzą plamy wody. Jakiej wielkości powinny być kratki w podbitce? Firma umywa ręce, więc muszę to zamontować sam jak najszybciej. Wyczytałem, że 200 cm² na 1 mb podbitki, ale wydaje mi się to bardzo dużo. Chętnie poznam opinię.
Podbitka wentylacyjna służy tylko wymianie powietrza zapobiegającej gromadzeniu się wilgoci w okapie. W typowych konstrukcjach z membraną wstępnego krycia (rys. 1) przestrzeń nad podbitką nie ma nic wspólnego z wentylacją nad membraną (i nie powinno mieć).
Bezwzględnie każdy sposób wymaga realizacji powierzchni wlotu w ilości 200 cm² na 1 mb długości okapu. Jeśli nie ma możliwości wykonania takiego wlotu (na przykład wskutek prac ociepleniowych), to można zastosować metodę pokazaną na rys. 2. W deskowaniu wykonuje się otwory, które osłania się specjalnymi kształtkami. Wlot powinien znajdować się nad okapem, na wysokości ponad murłatą, a wylot – pod kalenicą lub narożem. Otwory te muszą być połączone ze szczeliną wentylacyjną pod poszyciem. Osłonięte otwory muszą być wykonane dla wszystkich szczelin pomiędzy krokwiami.
Tylko w jednej sytuacji, pokazanej na rys. 3, dolną szczelinę wentylacyjną zasilamy powietrzem atmosferycznym wpadającym przez podbitkę lub przez osłoniętą szparę na krawędzi okapu (rys. 3).
