Warstwa izolacji przeciwwilgociowej
Izolacja przeciwwilgociowa zapewnia dachowi szczelność, a przy zastosowaniu desek dodatkowo zmniejsza skutki ich odkształceń, które mogą spowodować nierówności powierzchni poszycia.
Opracowanie Iwona Szczepaniak Konsultacja Krzysztof Patoka
Papa podkładowa. Zwykle stosuje się ją pod pokrycia z gontów bitumicznych i przy małym nachyleniu połaci dachów z pokryciami leżącymi na łatach (dach spodni). Na sztywnym poszyciu najlepiej zastosować zgrzewalną papę podkładową (bez posypki) o grubości 3-5 mm, zbrojoną tkaniną szklaną lub poliestrową. Jest ona trochę cieńsza od papy wierzchniego krycia. W dachach o najniższych dopuszczalnych pochyleniach dla danego pokrycia stosuje się systemy dwuwarstwowe.
Papę układa się równolegle do okapu, zaczynając od dołu połaci. Jej pasy łączy się na 10 cm zakład, który uszczelnia się lepikiem asfaltowym lub zgrzewa. Przy pokryciach wymagających równego podłoża, wklęsłe i wypukłe naroża dachu należy wzmocnić paskami papy o szerokości 30 cm.
Mata strukturalna. Jest potrzebna pod pokrycie z blachy płaskiej wymagającej stałego dostępu powietrza. Jest to specjalna mata, zbudowana z dwóch warstw: dolnej, którą jest MWK (wysokoparoprzepuszczalna) i górnej, która tworzy przestrzenną strukturę: ma wypustki w kształcie ściętych stożków albo splątane, grube włókna polipropylenowe lub poliamidowe o różnej gęstości wypełnienia przestrzeni. Mata umożliwia odprowadzanie skroplin z dolnej powierzchni blachy płaskiej, gdzie często dochodzi do wykraplania się pary wodnej. Takie podłoże nie hamuje rozszerzalności termicznej blachy, która może swobodnie się po nim przesuwać.
Maty strukturalne są odporne na działanie promieni UV i temperatury w przedziale od -30°C do +100°C; grubość siatek to 6-8 mm.