Komin przechodzi przez połać dachu, przerywając ciągłość wszystkich jej warstw. Aby zapobiec przeciekaniu połaci w takim miejscu, przejście komina przez dach musi być dokładnie uszczelnione.
Tekst JAN OLIZAROWICZ
Zadaniem komina jest odprowadzenie zużytego powietrza z wnętrza budynku i spalin z kotła lub kominka. Dlatego większość budynków ma przynajmniej jeden komin, z reguły usytuowany w środku budynku. Przechodzi on przez wszystkie warstwy dachu, często w miejscach nie zawsze łatwych do uszczelnienia. Wokół ścian komina konieczne jest więc zastosowanie dobrze dobranej i starannie wykonanej obróbki, która zapewni szczelność pokrycia i skuteczne odprowadzenie wody opadowej.
Obróbkę komina można wykonać z różnych materiałów. Wybór właściwego ma bardzo duży wpływ na trwałość zarówno samego komina, konstrukcji dachu, jak i całego budynku. Woda przedostająca się pod obróbkę prowadzi do utraty właściwości użytkowych obiektu. Materiał użyty do obrobienia komina powinien mieć taką samą lub wyższą trwałość jak pokrycie dachu, gdyż jest on bardziej narażony na działanie różnych niekorzystnych czynników, takich jak sadze, zalegający śnieg czy zsuwające się bryły lodu.
Dla zapewnienia szczelności dachu przy kominie stosuje się taśmy kominowe aluminiowe lub ołowiane, a także wszelkiego rodzaju blachy z reguły takie same, z jakich zrobiony jest dach lub pozostałe jego obróbki. Pamiętać należy jednak, aby nie łączyć ze sobą blach o różnym składzie chemicznym, na przykład miedzianych i stalowych. Jednymi z najtrwalszych materiałów stosowanych na dach i obróbki są blachy miedziane, cynkowe, aluminiowe. Z tego względu bardzo często wykorzystuje się je na obiekty zabytkowe i sakralne.
Wykonanie obróbki komina
Wstępne krycie. Pierwszą rzeczą, na jaką trzeba zwrócić uwagę przy obrabianiu komina jest szczelne wykonanie wstępnego krycia dachu folią, membraną lub papą. Dobrze zrobione wstępne krycie musi odprowadzić na zewnątrz wodę, która przedostaje się pod pokrycie. W dachach krytych blachą są to skropliny, pod dachówki wiatr wciska deszcz, śnieg. Choć są to niewielkie ilości, to wskutek nieszczelności wstępnego krycia często przedostają się one do wnętrza budynku, powodując zacieki.
Zdarza się również, że sam komin jest nieszczelny. Najczęstszymi przyczynami tego jest murowanie go z cegieł dziurawek na listwę bez fugowana, spękany tynk, brak czapki. W takich sytuacjach nawet najlepsza obróbka niewiele pomoże. Takie kominy można jedynie w całości obudować materiałami, które zapewnią szczelność, na przykład blachą, płytkami włóknocementowymi, łupkiem. To pole do popisu dla dekarza, jego pomysłowości i doświadczenia.
Obróbka komina. Zależnie od tego, jakim materiałem został pokryty dach i miejsca, w którym usytuowany jest komin, obróbkę komina można montować na pokrycie dachowe lub pod nie. Zawsze jednak taka obróbka powinna się składać z dwóch kompletów. Pierwszy komplet jest mocowany do połaci dachowej. Jego zadaniem jest odprowadzenie wody opadowej. Taki komplet składa się z obróbki przodu komina, obróbki bocznej oraz tyłu komina. Dobrze, jeśli obróbka boczna będzie miała wygiętą rynienkę szeroką na kilka centymetrów, a wysokość zasłaniała bok dachówek. Wówczas woda spływająca z tyłu komina nie będzie wpływała pod dachówki. Przy kryciu materiałami łuskowymi, takimi jak karpiówka, łupek, gonty, a czasem i zakładkowe płaskie dachówki, najlepiej stosować modułowe elementy boczne (noki) na przemian z dachówkami. Takie rozwiązanie zapewnia bardzo szczelne i pewne połączenie, bez obaw o to, że liście, śnieg czy inne zanieczyszczenia będą blokowały odpływ wody.
Drugi komplet, zwany też obróbką dociskową, jest niezależny od pierwszego i mocowany tylko do komina. Zachodzi on na dolną obróbkę kilka centymetrów, ale nie może być z nią na sztywno połączony. Osiadanie budynku, przemieszczanie się dachu względem komina powodują rozszczelnienie styku obróbki z kominem lub obróbki z połacią dachu. Dlatego muszą one mieć one możliwość przesunięcia się względem siebie.
Obróbkę dociskową uszczelniającą komin montuje się na dwa sposoby. Pierwszy polega zrobieniu nacięcia pod kątem wydry, aby można było włożyć wygiętą obróbkę na co najmniej 2 cm w komin tak, aby woda mogła swobodnie spływać. Dla lepszej szczelności przed założeniem obróbki można w nacięcie wcisnąć uszczelniacz.
Drugi sposób polega na przyklejeniu obróbki dociskowej do komina i uszczelnieniu jej odpowiednim preparatem. Tę metodę stosuje się wtedy, gdy nie można ingerować w strukturę komina czy też ściany.
Jeśli komin blokuje spływanie wody z połaci dachu – jest szeroki lub usytuowany przy ogniomurze, attyce czy blisko kosza, a niejednokrotnie w koszu – należy wykonać kozubek. Skuteczniej odprowadzi on wodę z tych najbardziej narażonych na przeciekanie miejsc.
Wymiary. Wysokość obróbki komina powinna wynosić około 15-20 cm nad pokrycie dachu. Chodzi o to, aby deszcz czy woda spadająca z czapki komina odbijając się od dachu nie sięgała powyżej obróbki.
Jak ułatwić sobie pracę przy wykonaniu obróbki komina?
Jest wiele sposobów oraz różnych instrukcji jak powinno się wykonać obróbkę komina z blachy. Jednak aby ułatwić wykonanie obróbek z blach dla mniej doświadczonych dekarzy, a doświadczonym przyspieszyć zrobienie szczelnej i estetycznej obróbki zostały opracowane szablony obróbek kominowych. Znając kąt nachylenia dachu i wymiary komina za pomocą szablonu można wykonać obróbkę bezpośrednio na dachu lub w warsztacie.
Dzięki szablonom wykonuje się obróbki przodu oraz tyłu komina, które są gotowe do zamontowania. Obróbki zrobione na szablonach są ze sobą bardzo szczelnie i estetycznie spasowane, bez zarysowań czy niepotrzebnych przecięć.
